
Ik wist het onderhand wel dacht ik, maar blijkbaar moet ik het steeds opnieuw weer leren: ik moet niet teveel m’n best doen… Ik bedoel je kan ook té graag een mooie tekening willen maken. Wat daar het probleem mee is ? Als je te graag wil en dus teveel op het resultaat gericht bent ga je risico’s mijden. Zo ging het met deze tekening ook; op een bepaald moment stond alles er netjes op maar het was allemaal veel te voorzichtig, het miste IETS. Ik wist er niet zo goed raad mee, beschouwde ‘m als enigzins mislukt en ging verder met de volgende tekeningen. En toen in een onbewaakt moment tussendoor ben ik opnieuw aan de tekening gaan werken, heb wat lijnen eens lekker vet overgetrokken en wat brute arceringen toegevoegd. Ah, dat begon erop te lijken, blijkbaar teken ik beter als er niets meer te verliezen is, mijn tekening had ik immers al ‘opgegeven’. En het gekke is: dankzij die kleine crisis heb ik nu een tekening die me eigenlijk heel goed bevalt en heb ik ook nieuwe dingetjes geleerd.
En de volgende keer moet ik meer m’n best doen om minder m’n best te doen. Mmm, klinkt paradoxaal, niet?